Mało poradnikowe te poradniki tutaj. Dorzucę się, bo skoro wiem o czymś, co może Wam pomóc, to się tym podzielę, a czy skorzystacie... to już Wasza sprawa.


i]1. Akapity daje się wszędzie. I nie wolno przesadzić z ich wielkością (chyba, że ma się szeroką kolumnę z tekstem).
[/i]
2. Do zapisu dialogów używamy myślników bądź półpauz, nie (!) dywizów, które to z kolei są wykorzystywane do łączenia wyrazów typu biało-czarny. Demonstracja:
myślnik —
półpauza –
dywiz -

3. Po myślniku występuje spacja (sic!).
  — Marek?
  — Co?

4. Przed też. Należy zwrócić uwagę, że w obydwu przypadkach wypowiedzi hm... Ewy następny wyraz nie jest zapisany z dużej litery (znaki interpunkcyjne typu: ?, !, ... nie zastępują kropki w tym przypadku). Zasada ta jest związana z rodzajem słowa występującego po myślniku.
  — Marek? — zapytała powoli, podnosząc głowę.
  — Co?
  — Chciałabym ci coś powiedzieć... — wyszeptała.

5. A teraz o tych wcześniej wspomnianych słowach. Jeśli opisuje czynność związaną z mówieniem (powiedział, krzyknął, mrukną, szepnął itd.) nie stawia się kropki, a słowo pisze się z małej litery. Natomiast w innych przypadkach (odwracanie się, przesuwanie krzeseł i ta cała reszta) słowo pisane jest od dużej litery, dialog zaś zakańczany kropką (w tym przypadku znaki interpunkcyjne: ?, !, ... na powrót pełnią swoje podstawowe funkcje).
  — Marek? — zapytała powoli, podnosząc głowę.
  — Co? — Odwrócił się w jej stronę.
  — Chciałabym ci coś powiedzieć... — wyszeptała. — Tylko nie wiem, jak zacząć.

6. Istnieje też możliwość, że opis będzie udawał przecinek.
  — Marek? — zapytała powoli, podnosząc głowę.
  —Co? — Odwrócił się w jej stronę.
  —Chciałabym ci coś powiedzieć... — wyszeptała. — Tylko nie wiem, jak zacząć.
  — Od początku.
  — Wydaje mi się — zaczęła Ewa — że rozdwajają mi się końcówki włosów.


I to by było chyba na tyle. Jakkolwiek poprawny zapis dialogów to oczywiście nie wszystko.
Jakieś wątpliwości?