Ja nie czytałam. Ale kumpela czytała i mówiła że książka, a raczej wszystkie 3 książki które przeczytała są bardzo wciągające.

hm... sHe - przeczytaj, warto.
Czarl - no właśnie, nikt nie potrafi wyjaśnić, dlaczego ta ksiązka się wszystkim podoba. ^^

Przeczytałem parę pierwszych stron, pomyślałem: "Na co mi to?" i na tym moja przygoda z tą sagą się skończyła ^^

Jak dla mnie ta książka była beznadziejna. Średnio napisane, Bella taka słodka i idealna że aż strach (a jej niby-wady, np. nieskoordynowanie ruchów, jak to twierdzi autorka, wcale wadami nie są), wampiry są conajmniej dziwne (wegetarianie? phi. ISKRZĄ się w słońcu? no śmiech na sali). Przeczytałam cztery, pierwsza była spoko, druga średnia, zaś po lekturze trzeciej i czwartej miałam ochotę skoczyć przez okno, byle dalej od tej książki.

to są książki dla ludzi, którzy niewiele czytają: lekkie i przyjemne, nie trzeba się męczyć.
a nie znam

Przeczytałam wszystkie i jak mam ocenić je szczerze, to sądzę, że były średnie. Nie powiem, że najgorsze, bo bym skłamała, ale też, że świetne, bo również bym oszukała. Wszystko było przesłodzone. Strasznie mało akcji.
Gdyby było tam więcej o tych "strasznych" wampirach, książka byłaby o wiele lepsza. A nie, kurde... wyszły one takie śliczne, piękne, idealne, cudne, dobre, grzeczne, że aż w pewnym momencie wymiotować mi się chciało. Co za dużo słodyczy to nie zdrowo.
Nie wspomnę już o ostatniej części... I niby te spotkanie z Volturi! Ech, normalnie takie straszne, że aż żal. Myślałam, że ktoś zginie, że Bella, albo dziecko, albo że przynajmniej do jakiejś walki dojdzie, a tu NIC. Zawiodłam się.

wciągające jak nigdy;) okropnie dobrze sie czyta;) niektorzy mówią, że to fantastyka, jednak tak naprawdę głównym wątkiem, ktory przyciąga tłumy, jest własnie ta miłosc, a to, że Edward i Jacob są inni [i ich rodziny] to tak jakby jest z boku, bo głownym elementem jest wlasnie ta milosc. mimo to podoba mi sie ta saga;)
Co do błędów: na poczatku nie widziałam ich. Zanim dostalam 4 czesc minely ze 2 miesiace przerwy i zirytowala mnie narracja pierwszoosobowa... jakos sie przyzwyczailam do trzecioosobowej. tak byly pisane ksiazki, ktore ostatnio czytalam i tak pisze moje wlasne opowaidania, wiec jakos tak dziwniej. druga wada to to, ze bywają zdania tak banalne i poziomu mojego, czyli 15latki a nie doroslej pisarki, ze sie zastanawiałam nieraz, czy sama bym cos takiego napisała. to az razi, bo zamiast czytac dalej stawałam na konkretnym zdaniu i analizowałam.