Moi bohaterowie kształtują się podczas opowieści. Na początku nie mam żadnego pomysłu. Wiem tylko, że ma jakieś imię, wygląd. Cechy charakteru i historia przychodzą później. Np. Vivian z mojego bloga na początku w ogóle nie była jakoś związana z klanem Noah. Jakoś samo tak wyszło:) Dużo cech moi bohaterowie odziedziczają po moich obserwacjach świata wokół mnie. Czasem mają coś ze mnie, czasem z moich przyjaciół. Imiona? Takie jakie mi się podobają. Zabić bohatera? Mogłabym to zrobić, ale tylko z takim, który albo nie ma znaczenia albo zmienia w ogóle rzeczywistość w fabule. Na pewno nie byłby to główny bohater. Tego bym zrobić nie mogła.

Cechy moich bohaterów powstają przypadkowo. Na przykład rano jadąc do szkoły wymyśliłam sobie, że jakaś postać, nie do końca jeszcze wyklarowana, będzie nieustannie drapać pryszcze.
Czasami moi bohaterowie są inspirowani postaciami z jakiś innych książkek, filmów, czy kreskówek. Ostatnio oglądałam anime Mononoke i wymyśliłam postać do opowiadania fantasy o półelfim egzorcyście.
Albo pod wpływem natchnionych przemówień mojej historyczki coś mi się wymyśla. Ostatnio było coś o rycerstwie, to przyszła mi do głowy postać rycerki ze swoją giermczynią >.<

Hmm...

Wszystko zależy od tego, czego potrzebuję w danym momencie. Chociaż uwielbiam na tle wydarzeń zmieniać frajera-idealistę w gorzką, wredną osobę, której wzrok działa lepiej niż uderzeniowa dawka Xenny.
Nie przepadam za nadawaniem bohaterom własnych cech - w większości przypadków podejmują decyzje, które osobiście uważam za skrajnie idiotyczne, lub po prostu głupie (ale nie błędne, jakieś tam swoje racje mają, trudno im tego nie przyznać).
Co zabawne - dużo łatwiej kreuje mi się bohaterów męskich niż panie - młoda kobieta to moja zmora, zawsze wychodzi mi sam plastik =/

Bohater moim zdaniem przede wszystkim musi mieć własną, ludzką osobowość. Najlepiej, by zgadzała się ona z cechami jego wyglądu. Kiedy mam to już z głowy, poczynania oraz mowy bohatera tworzę tak, by pasowały do jego osobowości, aby wydawał się jak najbardziej naturalny.
Imiona? W tej sprawie zawsze silę się na oryginalność (nie żadne Tomki czy Basie et cetera). Lubię nietuzinkowe imiona. xD

Klara napisał:

Bohater moim zdaniem przede wszystkim musi mieć własną, ludzką osobowość. Najlepiej, by zgadzała się ona z cechami jego wyglądu.

Czy możesz rozwinąć myśl? Chodzi mi tutaj głównie o osobowość zgadzającą się z cechami wyglądu. Masz na to jakiś przepis?

Trudne w tworzeniu bohatera, którego cechy osobowości zgadzają się z jego wyglądem jest to, że w rzeczywistości często się nie zgadzają. Poza tym pisanie oparte na stereotypach może i jest czasami uzasadnione, ale w większości przypadków jest po prostu głupie.

Ostatnio edytowany przez akejszon (2009-11-20 20:46:22)

Poza tym pisanie oparte na stereotypach może i jest czasami uzasadnione, ale w większości przypadków jest po prostu głupie.

...głupie, ale to moja fikcja i mogę tworzyć cokolwiek mi się podoba.

Trudne w tworzeniu bohatera, którego cechy osobobowości zgadzają się z jego wyglądem jest to, że w rzeczywistości często się nie zgadzają.

W moich opowiadaniach się zgadzają.

Czy ludzie weseli są wyżsi niż inni?

W życiu nie słyszałam nic równie zabawnego, dziękuję za rozrywkę. Niby na jakiej podstanie ludzie weseli są wyżsi niż inni?
Kieruję się czymś takim w opisywaniu bohatera, że jak np. jest zwariowany, to będzie miał szaloną fryzurę, a jak jest staromodny, to będzie nosił babcine sweterki - tego rodzaju. Podstawy ludzkiego charakteru, ale widzę, że dla Ciebie to zbyt trudne.

A przynajmniej taką zależność wywnioskowałam z Twojej wypowiedzi.

No to źle wywnioskowałaś, bejbe.