"Żałowałam, że pożegnałam ich w gniewie. Zastanawiałam się czy będą o mnie pamiętać. Nieważne jak. Tylko pamięć się liczyła. Nie miało znaczenie dobra czy zła.
Tego nigdy się nie dowiedziałam. Poczułam rękę akumy na złamanym skrzydle. Krzyknęłam z bólu. Wtedy pojawił się on. "

http://corka-jednego-z-nich.blog.onet.pl/