Bogowie, nie, nie, nie. Protestuję. Można powiedzieć, że 90% zawiera jakąś formę misji pod tytułem: uratuj świat, ale nie, że 90% to "tolkienizm" zaawansowany. Definitywnie się nie zgadzam.

Nie chodzi mi o wymyślanie czegoś, czego jeszcze nie było, Marcusie.
Mam na myśli odgrzewanie wciąż i wciąż tego samego kotleta, jechanie wg określonego szabloniku pt. "wielka wojna w quasi-średniowiecznym świecie i bohaterski wieśniak, będący w rzeczywistości synem [tu wstaw co się nawinie na myśl].
Frodo, Elric z Melnibone, Sparhawk z Elenii, Richard od Goodkindsa, Luke Skywalker... to wszystko obraca się w okół identycznych problemów i po prostu męczy. A jak na złość, powstaje tego nadal na pęczki.
Przez to mam wrażenie, że wcale nie wymyślono WIELE. Wymyślono jedną rzecz, a potem nastąpił atak klonów.

Tolkienizm zaawansowany? Raczej RPG-izm tolkienistyczny. Standardowa drużyna bohaterów - rycerz, wojownik, kapłan(opcjonalnie), złodziej i czarodziej, płciowo niby dowolni, w praktyce to czytanie wciąż i wciąż o tym samym.
Banda ludzi, krasnolud i elf, opcjonalnie jakiś niziołek. Z góry wiadomo kto jest kim, co się stanie i kto kogo przeleci.

Sens w pisaniu jakiś jest, bo ktoś to widocznie kupuje, ale jaki jest sens w czytaniu? I kiedy to proste rozwiązanie sprawi, że gatunek fantasy wyrżnie się o własne nogi, zleci ze schodów, a potem zapuka w dno od spodu?