"-Na nic ci pseudonim, skoro i tak cię wszyscy rozpoznają-stwierdził.
-Suome brzmi lepiej niż Barbara Jaskółka, nie uważasz?
-Basia to ładne imię.
-Może dla ciebie. Ja go nie lubię. Jest jakieś pospolite.
-Nie narzekaj. Zawsze mogłaś nazywać się Hermenegilda.
Roześmiała się. Kątem oka spojrzała na własne odbicie. Pod delikatnym makijażem wciąż była przeciętną nastolatką."

http://suome.blog.onet.pl/

"Byłam słaba. Taką się czułam. Miałam ochotę krzyczeć ze złości. Co by to jednak dało? Położyłam się na łóżku i patrzyłam w sufit. Pozwoliłam myślom płynąć. To nie był dobry pomysł. Wciąż czułam zapach własnego strachu. Słyszałam ten śmiech. Okrutny, szyderczy, wyśmiewczy. Czemu wciąż do tego wracałam? To nie ma teraz znaczenia. Przeszłość. Tak bardzo chciałam ją zapomnieć. Raz na zawsze. Obudzić się bez wspomnień. Bez skaz. Dlaczego to było takie trudne? Im bardziej tego nie chciałam, tym bliżej mnie były te wspomnienia. Coraz bardziej raniły. W ciągu trzech miesięcy zapomniałam o uśmiechu i dobrych chwilach. Były tylko najgorsze uczucia: bólu, strachu, upokorzenia. Dlaczego ja? Co zrobiłam, że zostaję tak srodze ukarana? A może płacę za grzechy Czternastego? Niby dlaczego? Czemu on nie płaci? Nie prosiłam, żeby został moim ojcem. To wszystko jego wina. Nie prosiłam go o nic. Przez niego mam kłopoty. Bo jestem jego córka. Córką jednego z nich. Córką Noah. Córką wroga."

http://corka-jednego-z-nich.blog.onet.pl/