Zupełnie zapomniałam o tym forum, Kraino Boga i Aniołków więc wybacz że tak ługo nie odpisywałam - nie miałam czasu. Wiem, że z całą pewnością codziennie wchodziłaś, by dowiedzieć się, czy ta Klara mi odpisała, z wielką nadzieję na to, że twoje przypuszczenia będa prawdą, bo to oznaczałoby, że miałabyś szansę w ogóle z kim pogadać... bez względu na poziom dyskusji.

miałam do Ciebie pytanie. Zapytałam grzecznie

DOBRE~

Ale przecież... Kraina Boga I Aniołków (naprawdę uwielbiam to sformułowanie) jest infantylna. Większość jej przedstawień cechuje się infantylnością i dziecinnością. Skoro przybieram taki nick (lub jemu pokrewny), znaczy że coś z tym mam wspólnego, nieprawdaż? ^^

Ale przecież taka postawa idealnie pasuje do typu mojej osobowości, dlaczego zatem miałabym tego nie robić?

Taka jesteś yynteligentna, a nawet nie czynisz nic w kierunku samodoskonalenia siebie (tu: wyeliminowanie infantylności)
Nie powinnaś tego robić nawet jeżeli to idealnie pasuje do ciebie, bo wtedy przegrywasz z własną osobowością i nie robisz nic ku temu aby ją uformować, droga yynteligentno KBIA. Widzisz, nawet najgłupsze z twoich prowokacji można z łatwością przebić, kukuku.

Nie piszę, że nie jestem winna powstania tej dyskusji.

pragniesz, by ci udowodniono popełnienie błędu przez Ciebie, co się równa z niewiedzą jego popełnienia, bejbe.

Jako skrótu proponuję używać "Kiba", łatwiej to wymówić.

Niestety, wtedy by wychodziło "Kraina I Boga Aniołków", co jest niepoprawnie.

Ależ proszę bardzo, trolluj.

Nawet nie mam zamiaru. Chociaż moze moja siostra chętnie by się na Ciebie nadziała.

Nie, no serio. Ja tych ludzi nie znam, zamieniłam z nimi raptem pięćdziesiąt pięć postów, z których większość była o niczym. Także... dzięki.

Nie znasz ich ale starasz się to zmienić, popisując się przed nimi swoją yynteligencją i w ogóle, aby zyskać szacun którego w życiu prywatnym nie masz.

whyou, to się chyba wzięło z forum Mirriel, a potem pojawiało się na analizatorniach wszelakich.
Ot taki trend, który wprowadził się przypadkiem, a zaczynał jako prywatny żart dość wąskiego grona osób (grono publiczne i dosyć znane na Mirriel, to i poszło w świat...).

A może by tak wrócić do tematu?
Jakby moderator teleportował OT do jakiegoś OT-owego działu, to też byłoby miło, bo się dom publiczny robi.

Jakiego typu bohaterów najbardziej nie znosicie?
Osobiście mam uraz do postaci Geralto-podobnych. Taki niezdecydowany, rozdziamdziany i skoncentrowany na własnym wnętrzu typek strasznie działa mi na nerwy. Wiem, że to jest bardzo ludzkie i takie tam, ale i tak nóż mi się w kieszeni otwiera, a kałach ze ściany odbezpiecza. Być może to wina mojej niskiej inteligencji emocjonalnej (potwierdzone testowo), ale po prostu wolę ludzi zdecydowanych, kierujących się nierzadko logiką czystą i zimną niczym ten kawał lodu, na który zdarzyło się wpaść Titanicowi.
Uwielbiam postaci knujące, drańsko inteligentne i będące zawsze o dwa kroki przed resztą.

Chociaż... w ATLA zdarzyła się konstrukcja antagonistki właśnie tego typu, który powinnam ubóstwiać. Dziewczęcia nie znoszę, udusiłabym i powiesiła za kłaki nad przepaścią pełną wrzącej smoły.
Szacun dla twórców za uzyskanie tak dobrej kreacji, że nawet ja pałam niechęcią.

Azula była fajnie wykreowaną postacią ocierającą się kątem o Mary-Sue, ale frustrowała nie zdolnościami i urodą, a właśnie paskudnym charakterkiem...
A kilka ostatnich odcinków, to ja wolę pominąć milczeniem, King-Phoenix to było naprawdę żałosne rozwinięcie Ozaia, który też zapowiadał się za niczego sobie postać... za to Zuko, pomimo całej swojej emowatości da się lubić i w dodatku zachowuje się realistycznie. Strasznie głupio i debilnie momentami, ale realistycznie.
IMO spartolili ździebko coś, co mogło powalać na kolana.

B. fajnie wykreowaną postacią, przynajmniej moim zdaniem jest też Raistlin Majere z Dragonlance. Niby takie tam czytadełko, poziomem literackim niewiele ponad/w okolicy przygód Drizzta do Urdena, a bohater wyszedł, że palce lizać. Złośliwy, sarkastyczny, chorowity, diablo inteligentny i ambitny, praktycznie zły, a jednak jakąś tam szczątkową moralność posiadał. Lubię takie mieszanki, przynajmniej kiedy są dobrze poprowadzone.

No i... Możesz mi powiedzieć, Klaro, dlaczego przez cały czas piszesz: "mCHrok", "ynteligentna", "mondra", "ómarłam" itp? Nie rozumiem.

Zniżam się do poziomu Krainy Boga I Aniołków, to tyle.

Czy Niebo kiedykolwiek Cię jakoś uraziła, bądź Ci ubliżyła? Tak dosłownie? Bo Ty przez cały czas to robisz. Oczywiście, nie wiem czy Niebo czuje się urażona, ale stanowczo przesadzasz w tym co piszesz! Już nie wytrzymałam.

Najwidoczniej nie czytałaś poprzednich postów w tym temacie. Robię, bo ja tylko odpowiadam atakiem na atak.

Przystopuj.

A jej tego nie powiesz, prawda?

whyou, to się chyba wzięło z forum Mirriel, a potem pojawiało się na analizatorniach wszelakich.
Ot taki trend, który wprowadził się przypadkiem, a zaczynał jako prywatny żart dość wąskiego grona osób (grono publiczne i dosyć znane na Mirriel, to i poszło w świat...).

Kojarzę forum Mirriel, ale nie wnikam w to, co się na tym forum dzieje.

Ja też się dołączam- przystopujcie... wszyscy.

Ekhem. Z poprzednich postów (a wszystkie na bieżąco czytałam!), dochodzę do wniosku, iż "zniżanie się do poziomu Nieba" wymyśliłaś teraz, na poczekaniu, bo nie tylko w tym temacie używałaś takich słów, lecz i w innych.

Zapewne kiedy Twój współlokator/brat/siostra/tata/mama (niepotrzebne skreślić) przychodzi do domu, i pytasz się go, gdzie był, a on odpowiada że w sklepie, Ty na to: "dochodzę do wniosku, iż powiedzenie "byłem w sklepie" wymyśliłeś teraz, na poczekaniu" - nawet, kiedy ów osobnik w obu rękach trzyma siatki z zakupami.

bo nie tylko w tym temacie używałaś takich słów, lecz i w innych.

Gdzie?

Tylko - i tu nie chcę nikogo obrazić - idiota nie potrafi sobie poradzić i zniża się do czyjegoś poziomu, żeby z tą osobą walczyć. To tak na marginesie.

Z całym szacunkiem, ale ja sobie doskonale radzę, i świetnie się trzymam w tej rozmowie. Ach, ale właśnie pojechałaś KBIA~.

ej tego nie powiem, ponieważ nie muszę. Nie odnalazłam postu, w którym dosłownie by Cię obraziła. Przynajmniej nie tak, jak Ty ją.

Bo się jej podlizujesz, chcąc zgarnąć jej sympatię.

Miłe panie, ja naprawdę proponowałabym już zostawić tę kupę w spokoju. Kupy się nie tyka, bo śmierdzi.

Ramowy plan fabuły to bardzo fajna rzecz, IMO jednak należy unikać takiego w punktach, a zrobić coś bardziej... krzaczastego. Po prostu jakoś graficznie zaznaczyć, które wątki się zazębiają, żeby pamiętać, jakie brudy z życia bohaterów w danym momencie czytelnikowi przypomnieć.
Sprawia też, że początkujący autor wie, czego od tekstu chce i co planuje w nim pokazać, dzięki czemu nie pitoli o niczym przez n rozdziałów, bo mu się nagle wątek główny skończył. Po prostu we właściwym momencie pisze "koniec", szczerzy się do ekranu, po czym zaczyna planować coś nowego.

Co do rozpiski cech bohatera... z jednej strony pomysł niczego sobie dla startujących w pisaniu, bo im się nie pochrzani i będą konsekwentni w prezentacji cech, z drugiej - ryzykujemy zrobieniem bohatera 'RPG-owego', w dodatku nie ewoluującego, zachowującego się wiecznie tak samo, co wyjdzie raczej sztucznie.

Inna sprawa, że czasami w tekście potrzebujemy kogoś w tle, kto wyróżniałby się jedną charakterystyczną rzeczą - nie widzę nic złego w budowaniu bohaterów w oparciu o 2-3 cechy szczególne i dopisaniu reszty. Wszystko zależy od tego, jak komu bardziej pasuje i w czym czuje się lepiej.
(druga metoda ma pewną wadę... nawet ci ludzie, których jedynym zadaniem w tekście jest dać się zabić nagle zyskują charakter i życiorys... jakoś tak samo wychodzi, przynajmniej u mnie)